Nu Beerschot in het seizoen 2020-2021 weer op het hoogste niveau – in 1A – aantreedt, duiken we in de aanloop naar elke competitiewedstrijd even terug in de tijd. En draaien we de schijnwerpers naar een rechtstreekse confrontatie uit ‘de jaren stillekes’…
Vandaag: Beerschot – Anderlecht 4-3 uit het seizoen 1975-1976
TWEE HATTRICKS… MAAR POLLEKE LAMBERT IS DE MATCHWINNAAR
Nu Beerschot dit seizoen een patent lijkt te hebben op spectaculaire, doelpuntenrijke wedstrijden gingen we in de Kielse clubhistorie op zoek naar een match met veel goals, een onwaarschijnlijk scoreverloop en een happy end. En dan kwamen we zowat vanzelf uit bij de competitiematch van het seizoen 1975-76. Al waren de confrontaties uit 1979 – toen we Anderlecht in de halve finale van de Beker van België klopten – en 1986-87 – toen de Brusselaars met 4-0 werden ‘opgefret’ – ook serieuze kandidaten voor deze terugblik.
Maar we gaan dus 44 jaar terug in de tijd, naar die Beerschot-Anderlecht uit januari 1976 die àlles maar dan ook àlles te bieden had wat voetbal o zo mooi maakt. Onze Mannekes liepen onder impuls van een onhoudbare en grandioos voetballende Guido Mallants uit tot 3-0. Met twee doelpunten van Paul Lambert en één van Walter Meeuws. Match gespeeld dacht iedereen maar rond het uur pakte Anderlecht uit met een onwaarschijnlijke comeback. Op drie minuten tijd veegden de Brusselaars die 3-0-achterstand helemaal weg, en telkens was het Gille Van Binst die de bal voorbij Dré Lauryssen trapte. Een hattrick in drie minuten: een wereldrecord.
Beerschot was aangeslagen – je zou voor minder! – en leek helemaal knock out te gaan… tot Mallants zijn ploeg weer op sleeptouw nam. Met zijn gouden linkervoet dolde hij de Brusselse afweer en verstuurde hij de ene goede voorzet na de andere. En ja hoor, bij het ingaan van het slotkwartier scoorde ook Paul Lambert zijn derde doelpunt van de avond; goed voor de Kielse winning goal. Wat een ommekeer. Wat een sensationele wedstrijd. Wat een apotheose. Het Olympisch Stadion danste. Iedereen was door het dolle heen… al kreeg Anderlecht in de laatste vier minuten nog twee grote kansen op de 4-4. Maar Dré Lauryssen bokste de pogingen van Arie Haan en Peter Ressel stijlvol uit z’n doel.
Opmerkelijk was verder dat Juan Lozano halfweg de tweede helft vervangen werd. Want het gebeurde niet vaak dat trainer Rik Coppens zijn favoriete poulain voortijdig naar de kant haalde. Onze Spaanse voetbalgoochelaar zat echter voor één keer helemaal niet in de wedstrijd en dat gaf Guido Mallants de kans om te excelleren. Mallants werd dat weekend door de Belgische sportpers trouwens unaniem uitgeroepen tot “Figuur van de Dag”… en zelfs genoemd als potentiële Rode Duivel. Maar zo ver kwam het niet.
ZATERDAG 3 JANUARI 1976 – OLYMPISCH STADION
BEERSCHOT- ANDERLECHT 4 – 3
TOESCHOUWERS: 14.000
SCHEIDSRECHTER: Van Melkebeke
DOELPUNTEN: 13’ Lambert 1-0, 15’ Meeuws 2-0, 47’ Lambert 3-0, 59’ Van Binst3-1, 60’ Van Binst 3-2, 61’ Van Binst 3-3, 74’ Lambert 4-3
BEERSCHOT: Lauryssen, Meeuws, Tolsa, Nielsen, L. Van Gucht, Lozano (68’ Devers), Hansen, Van Pelt, Lambert, Sanon, Mallants
ANDERLECHT: Ruiter, Van der Elst, Palmers, Thissen, Dockx, Haan, Van Poucke (55’ De Groote), Ressel, Van Binst, Coeck, Rensenbrink
GELE KAARTEN: Haan, Dockx, Van Pelt
Beerschot eindigde in het seizoen 1975-1976 op een zevende plaats van negentien (!) ploegen, achter landskampioen Club Brugge, Anderlecht, RWDM, Lokeren, Waregem en SK Beveren. Onze goede buren van Berchem Sport en Racing Mechelen degradeerden naar tweede klasse.
Trainer Rik Coppens deed een beroep op 25 spelers, waaronder een handjevol jeugdspelers die hij liet doorstromen van de Wilrijkse Pleinen. De Kielse A-kern: André Lauryssen, John Dujardin, Julien Van Opdorp, Walter Meeuws, Adri Van Staeyen, Louis Van Gucht, Arto Tolsa, Jean Rylant, Guy Provost, De Ridder, Benny Nielsen, Rudi Devers, Pierre Deraet, Luc Peeters, Jos Van Pelt, Paul Muyshondt, Juan Lozano, Paul Lambert, Tommy Hansen, Walter Cornelis, Chico Cabral, Guido Mallants, René Mücher, Emmanuel Sanon en Rudy Van Landeghem.
Guido Mallants werd clubtopscorer met 10 doelpunten, één meer dan Juan Lozano. Manu Sanon trapte er dat seizoen 7 binnen.
Tekst: Danny Geerts
