-TERUG IN DE TIJD: BEERSCHOT - ANTWERP: 1988-1989

Nu Beerschot in het seizoen 2020-2021 weer op het hoogste niveau – in 1A – aantreedt, duiken we in de aanloop naar elke competitiewedstrijd even terug in de tijd. En draaien we de schijnwerpers naar een rechtstreekse confrontatie uit ‘de jaren stillekes’…

Vandaag: Beerschot-Antwerp 5-1, uit het seizoen 1988-1989

SUPERIEUR BEERSCHOT SPEELT ANTWERP VAN HET KASKE NAAR DE MUUR… EN TERUG

Pik er maar een onvergetelijke, succesvolle “grote derby” uit in de rijke geschiedenis van Beerschot. Het is verdorie geen gemakkelijke opgave want onze Mannekes hebben de voorbije decennia bij herhaling getoond wie de Ploeg van’t Stad was. Maar uiteindelijk hebben we toch geopteerd voor wellicht de meest memorabele: die 5-1-overwinning uit 1988, live op tv, met het trainersduel Barry Hughes-Georg Kessler en die ijzersterke, zeg maar quasi perfecte, prestatie van het ganse elftal. U kent ze inmiddels wellicht al van binnen en van buiten… maar we halen ze vandaag graag nog eens vanonder het stof uit. Alleen al omdat ze zo mooi en overdonderend was. Onvergetelijk ook.

Beerschot was met één schamel puntje uit de eerste vijf competitiematchen heel slecht aan het seizoen begonnen, in tegenstelling tot Antwerp dat uit diezelfde wedstrijden drie overwinningen en één gelijkspel had laten noteren. Maar op die vrijdagavond vroeg in september was het Beerschot de Antwerpse voetbalwereld op zijn kop zette, want zwaar uithaalde én champagnevoetbal op de Olympische grasmat bracht.

We pikken er enkele alinea’s uit zoals François Colin het in Het Nieuwsblad noteerde. “De thuisploeg domineerde en stelde zich ook het gevaarlijkst aan. Het was dus zeker niet onverdiend dat Beerschot op voorsprong klom. Dank zij een vreemde kluts kwam Wellens in schietpositie. De Coninck keerde knap met de voet, maar Blanker scoorde in de rebound. De Antwerp-afweer verloor alle greep op het gebeuren en Beerschot ging vrolijk door. Goots werd aangespeeld, tikte de bal door de benen van Emmerechts en schoot vanuit een scherpe hoek staalhard binnen.”

“Ook Tahamata en Goots speelden rood-wit nog eens op een hoopje… en lange Daerden kopte nummer drie binnen. En Beerschot bleef de zweep maar bovenhalen. Wellens zette voor, Goots – één van de vele uitblinkers – kapte nog een tegenstander uit en blafte het leer nog eens tegen de touwen. En nog was het niet gedaan. Blanker was nu de aangever en Wellens de afwerker: 5-0, euforie op het Kiel! Het late doelpunt van Emmerechts kon niet eens meer als troostprijs gelden.”
Wat een schitterende voetbalavond was dat in het Olympisch Stadion!

VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1988 – OLYMPISCH STADION
BEERSCHOT – ANTWERP  5 – 1
TOESCHOUWERS: 14.000
SCHEIDRECHTER: Crucke
DOELPUNTEN: 21’ Blanker 1-0, 33’ Goots 2-0, 54’ Daerden 3-0, 77’ Goots 4-0, 80’ Wellens 5-0, 87’ Emmerechts 5-1
BEERSCHOT: Kerremans, Masefield, Camerman, Daerden (86’ Makhi), Talbut, Vanheusden, Schaessens, Tahamata, Wellens, Blanker, Goots
ANTWERP: De Coninck, Geilenkirchen, Dekenne (51’ Taeymans), Emmerechts, Smidts, Lehnhoff, Van Rethy, Van Rooij (55’ Goossens), Pister, Van der Linden, Claesen

Patrick Goots, die net aan zijn eerste seizoen Beerschot was begonnen, werd na afloop van de derby in Het Nieuwsblad tot “Figuur van de Dag” uitgeroepen. Het zou de definitieve doorbraak zijn van deze prijsschutter, die later nog vele seizoenen de netten bol zette in loondienst van… den Antwerp.

Trainer Barry Hughes was trots en gelukzalig na die 5-1-zege tegen zijn grote concurrent Georg Kessler. “De sfeer in ons stadion en de kleedkamer was gewoonweg schitterend. Ik heb het nooit eerder meegemaakt dat er reeds na zes competitiewedstrijden champagne werd gedronken. Nu had ik echter geen probleem om mee de twaalf flessen meester te maken. En het heeft me daarenboven nog uitstekend gesmaakt ook”, lachte de Welshe coach van Beerschot.
Gek en opmerkelijk is dat Beerschot pas op de allerlaatste speeldag van dat seizoen het behoud wist te verzekeren. Tijdens de derby in de terugronde nam Antwerp op de Bosuil gedeeltelijk sportieve revanche door met 4-1 te winnen. Met de nadruk op “gedeeltelijk”, want vier goals is nog altijd geen vijf. Kortom, Beerschot was en bleef de strafste!

Tekst: Danny Geerts