17 APRIL 1976: HATTRICK VAN EMMANUEL SANON TEGEN AS OOSTENDE

HOOGTEPUNTEN APRIL 17

“HET GEBEURDE VANDAAG OP…”

17 APRIL 1976: HATTRICK VAN EMMANUEL SANON TEGEN AS OOSTENDE

Om deze voetballoze coronavirus-periode te overbruggen duiken we voor u in de geschiedenis van Beerschot en stoffen we op die manier voor u het fraaie palmares met zeven landstitels, drie bekeroverwinningen en ontelbare andere sportieve hoogtepunten af.

Die laten we de volgende weken en maanden op regelmatige tijdstippen de revue passeren. In woord en beeld. Pure nostalgie is het…

Emmanuel Sanon, hij is en blijft een van de kleurrijkste figuren uit de geschiedenis van Beerschot. De eerste Haïtiaan ook in de Belgische voetbalgeschiedenis. Dat hij in 1974 op het Kiel belandde was al een (onwaarschijnlijk) verhaal op zich. Vijf seizoenen zou hij in het Olympisch Stadion voetballen; eerst als aanvaller, nadien als vleugelspeler. Hij werd de chérie van alle Beerschot-supporters. Eén van zijn vele hoogtepunten situeerde zich op 17 april 1976, exact 44 jaar geleden alweer, toen hij in z’n eentje AS Oostende terug naar de Noordzeekust speelde. Beerschot won met 3-0… met drie doelpunten van hem. Met veel plezier fietsen we vandaag door het paars-witte hoofdstuk van zijn voetbalcarrière.

Zijn doelpunt op het WK van 1974 in Duitsland, toen hij er als spits van Haïti in slaagde een einde te maken aan de historische reeks van 1.142 minuten zonder tegendoelpunt van de Italiaanse doelman Dino Zoff, was legendarisch… en ging de wijde wereld rond. De bal lag amper in het net of een delegatie van het Beerschot-bestuur zat al in de wagen richting spelershotel van de Haïtiaanse selectie, ‘Sportschule Grünewald’ in München. De onderhandelingen waren kort, bondig en efficiënt: Sanon was bereid om zijn voetbalcarrière in België voort te zetten, bij Beerschot. En op 24 juli 1974 arriveerde hij in de Koekenstad. Het was een transfer die de wereldpers haalde. En tegelijkertijd met verstomming sloeg. Wat een “coup”.

Op het Kiel kende hij een moeilijk eerste aanpassingsjaar, waarin hij vooral kracht en karakter miste om zijn aanvallende kwaliteiten in de frontlinie ten volle uit te spelen. De doorbraak kwam er toen hij door trainer Rik Coppens omgeturnd werd tot een moderne flankverdediger, die zich met zijn indrukwekkende rushes offensief mocht uitleven.

Op die manier lag hij trouwens aan de basis van Beerschots bekerzege in 1979 tegen Club Brugge, toen hij de volledige rechterflank afschuimde en de winning-goal op de schoentip van Johan Conincx legde. Alleen die actie al maakte hem bij onze supporters onsterfelijk. Eén jaar later zat zijn Kiels voetbalavontuur er op - na 142 wedstrijden en 43 doelpunten. Hij vertrok naar de Verenigde Staten, waar hij drie seizoenen ging voetballen bij de Miami Americans en de San Diego Sockers. Daarna trainde hij vooral Amerikaanse universiteitsploegen en werd hij in het seizoen 1999-2000 bondscoach van zijn Haïti. In zijn geboorteland geldt hij ook nu nog als “de beste voetballer ooit”, met 100 caps voor de nationale ploeg en 47 doelpunten.

In 2001 verscheen zijn biografie onder de titel “Toup pou yo”, waarin hij met veel respect en liefde zijn jaren bij Beerschot beschrijft. Hij kwam op 21 september 2002 speciaal naar Antwerpen – en het Olympisch Stadion – afgezakt om zijn boek te promoten. Het zou zijn allerlaatste keer zijn dat hij voet op Kielse grond zette, want in 2008 verloor hij een lange strijd tegen alvleesklierkanker. Emmanuel Sanon werd amper 56 jaar.

Op zaterdag 17 april 1976 maakte hij, we schreven het hierboven al, in z’n eentje kipkap van AS Oostende. Met drie schitterende doelpunten. Die werden in Gazet van Antwerpen op volgende manier omschreven:

“Manu Sanon is de held van het feest geworden, omdat hij niet minder dan drie doelpunten scoorde. Het eerste deed ons denken aan datgene waarmee Sanon beroemd is geworden, toen hij te München de Italiaanse doelman Zoff versloeg. De bal zo plots in de voeten krijgen, een verdediging in de luren leggen, lichtjes uitwijken naar links en de uitgelopen doelman gladweg kansloos laten.”

“Bij het tweede, vlak na de rust, kreeg hij een glanzende steekpas van kapitein Guido Mallants en nu slingerde Sanon zich als het ware tussen twee verdedigers, die hem tot dan toe al aardig op de huid hadden gezeten. Doelman Dujardin was weer uit lichtjes linkse hoek verslagen. Bij het derde doelpunt kwam de kleurling weer onverwacht uit zijn kastje. Tommy Hansen en Juan Lozano, die er een één-tweetje wilden van maken, zagen de bal via een Oostendse verdediger in de voeten gedeviëerd van Sanon, die weer flitz-blitz een paar stappen deed met het leder, om het dan zonder verpinken weer in de netten te schuiven.”

“Toen de speaker van dienst dan voor de derde keer met bijzondere intonatie verkondigde: doelpunt gescoord door… Sanon, veerden vele kijkers vol geestdrift recht en scandeerden de naam Sa-non Sa-non in alle toonaarden. Ongetwijfeld een schone avond voor de Beerschot-midvoor.”

ZATERDAG 17 APRIL 1976 – BEERSCHOTSTADION

BEERSCHOT – AS OOSTENDE  3 – 0

TOESCHOUWERS: 6.000

SCHEIDSRECHTER: Delsemme

DOELPUNTEN: 25’ Sanon 1-0, 52’ Sanon 2-0, 76’ Sanon 3-0

BEERSCHOT: Lauryssen, De Raet, Tolsa, L. Van Gucht, Nielsen, Lozano, Hansen, Van Pelt (83’ Van Opdorp), Meeuws, Sanon, Mallants

AS OOSTENDE: Dujardin, Wijngaarde, Lievens, Coeneye, Butseraen, De Mey, Ellis (46’ De Smit), Krostina, Simoen, Peel, Mortier (79’ Schepens)

GELE KAARTEN: Wijngaarde

Emmanuel “Manu” Sanon: een mooie zachtmoedige mens, bescheiden maar wereldberoemd, een klassevoetballer, het enige echte Haïtiaans Manneke.

Tekst: Danny Geerts