2 april 1977: Beerschot wint tegen Antwerp met Lozano als uitblinker

HOOGTEPUNTEN  2 APRIL

“HET GEBEURDE VANDAAG OP…”

2 APRIL 1977: BEERSCHOT WINT DE DERBY TEGEN ANTWERP MET JUAN LOZANO ALS GROTE UITBLINKER

Om deze voetballoze coronavirus-periode te overbruggen duiken we voor u in de geschiedenis van Beerschot en stoffen we op die manier voor u het fraaie palmares met zeven landstitels, drie bekeroverwinningen en ontelbare andere sportieve hoogtepunten af.

Die laten we de volgende weken en maanden op regelmatige tijdstippen de revue passeren. In woord en beeld. Pure nostalgie is het…

Voor een onvergetelijke gebeurtenis op 2 april gaan we terug in de tijd naar het jaar 1977. Op die zaterdag klopte Beerschot in het Olympisch Stadion de buren van de Bosuil met 2-0; een wedstrijd waarin Juan Lozano een dijk van een match speelde. Twee vliegen in één klap dus: derbywinst plus een glansprestatie van hét Beerschot-icoon van de jaren ’70.

“De kanonbal van Juan Lozano”. Met die titel pakte Gazet van Antwerpen uit na de derby waarin Beerschot overtuigend liet zien wie er toen “De Ploeg van ’t Stad” was. Antwerp begon met knikkende knieën, hield vrijwel constant negen man achter de bal, terwijl Karl Kodat (wat een speler ook!) een totale off-day kende en Willy Geurts de enige Bosuil was die op niveau acteerde. De frustratie bij rood-wit was groot, want rood-wit kreeg op het Kiel geen voet aan de grond en vooral Jim De Schrijver trapte naar alles in paars-wit dat bewoog.  Louis Van Gucht werd daar het slachtoffer van. Zo werd Beerschots IJzeren Verdediger reeds na minder dan een halfuur het slachtoffer van dat ordinair gestamp… en moest hij met een zware schouderblessure vervangen worden.

Beerschot van zijn kant was heer en meester. We citeren uit het wedstrijdverslag in de kranten:

“De thuisploeg bleef onverpoosd in het offensief. Met een knappe Lozano, een hardwerkende Hansen en een mee oprukkende Van Opdorp die, na het uitvallen van Van Gucht, ook in het centrum een flinke prestatie weggaf. Aan het meestal eenrichtingsvoetbal hield Beerschot in de eerste helft slechts hoekschoppen over.”

In het vierde kwartier herstelde Antwerp enigszins het evenwicht… maar was het Beerschot dat de wedstrijd uiteindelijk in een beslissende plooi legde. Net voor het uur bokste Antwerp-doelman Custers een hoekschop van Joske Van Pelt weg, tot in de voeten van Juan Lozano, die de bal in één tijd vanop ruim twintig meter op de slof nam en hem onhoudbaar in doel knalde. Wat een doelpunt. Iedereen in het Olympisch Stadion – behalve het rood-witte supportersvak – stond op de banken voor dat zoveelste kunststukje van Beerschots Spaanse wondervoetballer.

Juan Lozano belandde op jonge leeftijd samen met zijn ouders vanuit Andalusië in Antwerpen, werd door jeugdtrainer Luc Verrept op de Wilrijkse Pleinen ‘ontdekt’ en groeide in no-time uit tot een vaste pion in het eerste elftal. Daar werd hij onder meer door Rik Coppens – van wie hij op tactisch vlak ‘carte blanche’ kreeg - gekneed tot een stervoetballer. Lozano was een echte voetbalvirtuoos, technisch volmaakt, individualistisch ingesteld en knoopte op zijn quasi nonchalante manier de glansprestaties aan elkaar. Een lust voor het oog. Een voetballer om duimen en vingers bij af te likken. De uitdrukking “voor zo’ne speler komen de mensen naar het stadion” was hem op het lijf geschreven.

Met zijn doelpunt op die mooie zaterdagavond 2 april zette hij Beerschot voor de zoveelste keer op weg naar de overwinning. Vijf minuten voor affluiten pakte Jules Van Opdorp op de flank uit met een indrukwekkende rush, legde breed op Paul Lambert, die de 2-0-eindstand op het bord trapte. Het Kiel kraaide van de pret.

BEERSCHOT – ANTWERP  2 – 0

TOESCHOUWERS: 15.000

SCHEIDSRECHTER: Rion

DOELPUNTEN: 56’ Lozano 1-0, 85’ Lambert 2-0

BEERSCHOT: Lauryssen, Mücher, Meeuws, Van Gucht (25’ Nielsen), Van Opdorp, Lozano, Hansen, Van Pelt, Lambert, Cabral, Cornelis

ANTWERP: Custers, De Schrijver, Velser, Geens, Caers (70’ Heyligen), Van der wee, Lieben (58’ Dieltjens), Van Gaal, Kodat, Desaeyere, Geurts

Beerschot eindigde in het seizoen 1976-1977 op een gedeelde zesde plaats, samen met Waregem, Antwerp en Cercle Brugge. De Mannekes wonnen 11 van de 34 competitiewedstrijden, verloren 10 maal en speelden dertien (!) keer gelijk. Het doelsaldo was 58-51. Kampioen werd Club Brugge, dat in de eindrangschikking  4 punten voorsprong telde op Anderlecht, zeven meer dan Standard en acht meer dan RWDM. In de jaren zeventig gold nog steeds het “twee punten voor een overwinning”-systeem.

Twee jaar later won Beerschot, eens te meer onder impuls van een indrukwekkende Juan Lozano, de Beker van België, door op de Heizel Club Brugge te verslaan, met een doelpunt van Johan Conincx, schitterend voorbereid door Emmanuel Sanon. Het daaropvolgende seizoen wimpelden Beerschot en Lozano samen de grote interesse uit het buitenland nog af. Maar na de Europese uitschakeling in en tegen Rijeka verkaste Juan Lozano voor veel harde Amerikaanse dollars naar de Washington Diplomats. Daarna voetbalde hij voor Anderlecht, Real Madrid, opnieuw bij Anderlecht, waar een horror-tackle van De Sloovere zijn carrière in het topvoetbal abrupt afstopte. Helemaal uitbollen deed Lozano bij Eendracht Aalst.

Tekst: Danny Geerts