21 APRIL 1907: BEERSCHOT VERLIEST BIJ ATHENEUM VV MAAR WORDT TOCH KAMPIOEN IN TWEEDE KLASSE

HOOGTEPUNTEN  APRIL 21

“HET GEBEURDE VANDAAG OP…”

21 APRIL 1907: BEERSCHOT VERLIEST BIJ ATHENEUM VV MAAR WORDT TOCH KAMPIOEN IN TWEEDE KLASSE

Om deze voetballoze coronavirus-periode te overbruggen duiken we voor u in de geschiedenis van Beerschot en stoffen we op die manier voor u het fraaie palmares met zeven landstitels, drie bekeroverwinningen en ontelbare andere sportieve hoogtepunten af.

Die laten we de volgende weken en maanden op regelmatige tijdstippen de revue passeren. In woord en beeld. Pure nostalgie is het…

De competitie jaargang 1906-1907 was voor Beerschot het seizoen van de uitersten met een kampioenstitel in tweede klasse, de ruimste overwinning uit de clubgeschiedenis – 34-0 alstublieft! – , enkele even merkwaardige als doelpuntenrijke wedstrijden en leuke anekdotes erbovenop.

Onze Mannekes waren in hun zesde levensjaar gedegradeerd, uitgerekend in het seizoen dat de Belgische Voetbalbond voor de allereerste keer  in de voetbalgeschiedenis had beslist dat de laatste in de eindrangschikking het daaropvolgende seizoen in 2de klasse zou uitkomen. Beerschot zou Beerschot niet zijn moesten zij ook niet met die (negatieve) primeur gaan lopen. We schrijven 1906…

De reguliere competitie in tweede afdeling bestond uit amper zes wedstrijden, die in de maanden oktober en november werden gespeeld. Naast Beerschot stonden drie andere clubs uit de Metropool  in de reeks: de reserven van Antwerp Football Club en verder CS Anversois en Antwerp Football Alliance. De wedstrijden tegen deze laatste club waren ‘walk overs’. Op verplaatsing werd met 2-8 gewonnen, en op 11 november 1906 liet Beerschot zijn grootste overwinning uit de clubgeschiedenis optekenen: Beerschot – Antwerp Football Alliance 34-0. Ongetwijfeld de eerste Carnaval op ’t Kiel.

Na de laatste speeldag van de reguliere competitie eindigden Beerschot en de reserven van Antwerp FC samen op de eerste plaats; een testwedstrijd moest dus beslissen wie in de eindronde voor de promotie naar Ere-afdeling mocht spelen. Het zou een memorabele wedstrijd worden. Stichter Alfred Grisar, die in dat seizoen keeper was bij Beerschot, kreeg op weg naar de wedstrijd autopech en geraakte niet ter plaatse, zodat paars-wit met een veldspeler in het doel aan de beslissende match moest beginnen. Geen probleem, Beerschot was oppermachtig. Het had bij de rust een 5-1-voorsprong bij elkaar gevoetbald, ging na de rust wel kopje-onder, zag Antwerp II steeds maar dichter komen… maar won uiteindelijk toch nog met 6-5. Oef!

De eindronde was een nationale competitie, en werd betwist tussen Beerschot, Olympia Club Brussel, Atheneum VV Stockel, Standard en La Gantoise. De Mannekes begonnen met vier overwinningen op rij, en scoorden daarbij met de ogen toe: thuis 3-1 tegen Atheneum en 4-1 tegen Standard, uit 3-8 bij La Gantoise en 1-5 bij Olympia Brussel.

Op zondag 21 april 1907 – vandaag dag op dag 113 jaar geleden dus - kon Beerschot op verplaatsing bij Atheneum VV mathematische zeker zijn van de titel en zodoende reeds na slechts één jaar afwezigheid zijn plaatsje in Ere-afdeling weer innemen. Maar het liep mis, want de al te zelfzekere Mannekes verloren met 4-2. Twee weken later was het wél bingo, na een 7-4-zege tegen La Gantoise mocht er gevierd worden. Beerschot kon zich de weelde veroorloven om de daaropvolgende wedstrijd – op verplaatsing naar Standard – te laten schieten (een 5-0-forfaitnederlaag dus) en zette daarna op de slotspeeldag de kroon op het werk met een weer sensationeel 13-2-doelpuntenfestival tegen Olympia Brussel.

Volgende veertien spelers kwamen in het seizoen 1906-1907 in actie: Joseph Casteleyns, Bob Clayton, Auguste Cooymans, Willy Fischer, Fernand Friling, Alfred Grisar, Vahram Kevorkian, Douglas Kidstone, A. Leduc, J. Lenders, Georges Poorman, François van den Eynde, Joseph Van Opstal en Antoon Vermeiren

Tekst: Danny Geerts