CLUB NIEUWS

29 APRIL 1930: NEGENTIG JAAR GELEDEN WERD EEN ZEKERE RIK COPPENS GEBOREN

HOOGTEPUNTEN APRIL 29

“HET GEBEURDE VANDAAG OP…”

29 APRIL 1930: NEGENTIG JAAR GELEDEN WERD EEN ZEKERE RIK COPPENS GEBOREN

Om deze voetballoze coronavirus-periode te overbruggen duiken we voor u in de geschiedenis van Beerschot en stoffen we op die manier voor u het fraaie palmares met zeven landstitels, drie bekeroverwinningen en ontelbare andere sportieve hoogtepunten af.

Die laten we de volgende weken en maanden op regelmatige tijdstippen de revue passeren. In woord en beeld. Pure nostalgie is het…

Negenentwintig april, het is een datum die in de geschiedenisboeken van Beerschot een vaste stek heeft afgedwongen, want op die welbepaalde dag in het jaar 1930 werd in Antwerpen Henri – zeg maar Rik - Coppens geboren. Vandaag exact negentig jaar geleden dus. En daar staan we graag even bij stil.

Wat valt er over Rik Coppens te vertellen wat we nog niet weten? Het is inderdaad een uitdaging. Alleen al aan het aantal bijnamen - “Mijnheer Henri”, “Rik”, “de Coppens”, “de neus” – kan worden afgemeten hoe belangrijk hij in de geschiedenis van Beerschot wel is geweest. Rik Coppens was in zijn tijd misschien niet de compleetste voetballer, maar zeker de briljantste. En uiteraard een icoon van den Beerschot, een speler voor wie de supporters speciaal naar het stadion trokken.

Een ongeëvenaard voetbalartiest was hij, hét enfant terrible van het Belgisch voetbal. Glamour boy pur sang. Hij ontpopte zich als een zeldzame grootheid, een geniale balgoochelaar, een schitterend solist. Maar het was uitgerekend zijn individualisme dat tot vele discussies leidde en er allicht ook de oorzaak van was dat Beerschot met hem nooit de landstitel behaalde. Geen probleem echter, hij deed iedere echte voetballiefhebber – in het Olympisch Stadion, en ook op de Heizel en de Bosuil als international, kraaien van de pret. Met zijn spelinzicht, zijn doelpunten, zijn fratsen, zijn humor, zijn genialiteit. Rik was overal een attractie!

Hij was amper 16 jaar toen hij debuteerde in Beerschots eerste elftal. Trainer Emile Stynen, gaf de jonge Coppens – die in die periode furore maakte bij de scholieren – zijn eerste speelkans op 29 december 1946 in de thuismatch tegen Eendracht Aalst. En die greep hij met beide handen. Beerschot leidde met 2-1 aan de rust, maar in de tweede helft scoorde Rik twee keer en leidde op die manier zijn ploeg naar een 4-2-overwinning. Gazet van Antwerpen titelde “Nieuwe midvoor valt mee” en rondde het wedstrijdverslag af met de vaststelling “de jonge midvoor Coppens bezit gaven die hem ver kunnen brengen”. Het zouden profetische worden blijken, want hij Rik ging door op zijn elan, en scoorde in dat eerste seizoen acht keer in vijftien competitiewedstrijden. A star was born.

Rik Coppens bleef zich in de schijnwerpers voetballen. Zoals op 15 november 1959, toen hij in het Olympisch Stadion tegen Standard drie penalty’s omzette tegen doelman Jean Nicolay. Beerschot won met 3-2 en bij elke strafschop speelde hij een psychologisch spelletje met de Luikse goalie, die zo gefrustreerd geraakte dat hij er bijna zijn klak bij opat.

En dan was er die vriendschappelijke wedstrijd op 31 mei 1960 toen Beerschot het Braziliaanse Santos met supervedette Pele partij gaf. De Brazilianen wonnen op het Kiel met 1-10. Pele scoorde zes keer, maar het meeste applaus was voor Rik, die met een spectaculaire omhaal een wondergoal maakte… en daarvoor van de grootmeester zelf felicitaties kreeg.

In zijn carrière maakte Coppens tijdens een Beerschot-Antwerp in de sneeuw ooit eens een doelpunt, waarbij hij de bal met zijn hak over zijn eigen hoofd in de kruising plaatste. Daarna stapte hij op Antwerp-verdediger Jos Van Ginderen af, en zei: “zo’n goalen maken ze niet op de boerenbuiten hé?!”  Iedereen plat. Ook Van Ginderen kon er mee lachen… Rik Coppens kon en mocht zich alles permitteren.

Het aantal hoogtepunten, anekdotes en andere even indrukwekkende en amusante verhalen zijn ontelbaar. Tegen Beringen scoorde hij ooit een doelpunt met zijn… neus. “Met mijn eigen ogen gezien”, vertelt zijn ploegmaat Cois Geeraerts. “Heel dat stadion was hem aan het uitschelden: neus, neus, neus,… Even later dribbelde hij de ganse Beringen-verdediger, doelman incluis, liet zich voor doel vallen en duwde de bal met zijn neus over de lijn. Ongelooflijk”.

Rik Coppens was ook de ‘uitvinder’ van de penalty-in-twee-tijden. Tijdens een interland tegen IJsland op de Heizel in 1957. In plaats van op elf meter keihard binnen te knallen, speelde hij de bal rechts naar zijn instormende ploegmaat Popeye Piters, die de bal in één tijd terugspeelde op Rik, die de verbouwereerde IJslandse keeper kansloos liet.

Rik Coppens speelde van 1946 tot 1961 bij Beerschot, voetbalde daarna nog bij Olympic Charleroi, Crossing Molenbeek, Berchem Sport en Tubantia. Daarna trok hij het trainingspak aan en coachte hij Beerschot van 1974 tot 1977 en van 1982 tot 1984. Hij was 47 keer Rode Duivel en scoorde 21 internationale doelpunten. Bovendien topscorer in eerste afdeling tijdens de seizoenen 1951-52 (23 goals), 1952-53 (35 goals) en 1954-55 (35 goals). In 1954 was hij de allereerste laureaat van de Gouden Schoen; een trofee die hij allicht nog enkele keren zou hebben gewonnen. Maar in die periode kon een voetballer slechts één keer de Gouden Schoen krijgen.

Rik Coppens was zijn ganse leven een échte Beerschotter, steeds een graag geziene gast op het Kiel waar hij in het Olympisch Stadion z’n vaste stek had in de hoofdtribune. Ook na het faillissement van 2013 en de verrijzenis als KFCO Beerschot Wilrijk bleef hij zijn club trouw.

Het seizoen 2014-2015 waarin Beerschot-Wilrijk als een sneltrein door Bevordering raasde en de promotie naar derde klasse afdwong, zou het laatste zijn dat Rik live meemaakte. Op zaterdag 13 september 2014 organiseerde de club speciaal voor hem de “Rik Coppens Dag”, waarin hij in een open wagen en onder ovationeel applaus in ‘zijn’ Olympisch Stadion werd rondgereden, onder de bloemen werd bedolven en een “Life Time Achievement Award” in de vorm van een gouden Beerschotschoen in ontvangst mocht nemen. Tegelijkertijd kregen de achtduizend toeschouwers een exemplaar van “De Gazet van Rik” toegestopt, waar in 32 pagina’s werd teruggeblikt op zijn rijke voetbalcarrière. Het zou zijn allerlaatste feestje worden op den Beerschot. Op 5 februari 2015 overleed hij. Rik Coppens werd 84 jaar.

Tekst: Danny Geerts