De competitie is drie wedstrijden ver en zie ons daar pronken. Zie ons daar stralen. Met het maximum van de punten, negen op negen. Ook en zelfs na de verplaatsing naar landskampioen Club Brugge van deze namiddag, waar een doelpunt van Rapha Holzhauser even voor het halfuur volstond voor de overwinning. Wat een knappe prestatie. Wat een entree in 1A. In de tweede helft bleven onze Mannekes ook overeind onder quasi-constante Brugse druk. Op karakter, met vertrouwen, af en toe een beetje meeval… en met een flair alsof we al jarenlang in 1A spelen. Fraai.
Het was Club dat vanaf minuut één balbezit claimde (en had) maar zich tegelijkertijd de tanden stukbeet op de solide Kielse verdediging. Hernan Losada had immers ook in Jan Breydel zijn pionnetjes weer vakkundig geplaatst, dus qua veldbezetting zat het snor. Meer zelfs, de eerste goede en échte kans was voor Beerschot, met een botsbal-schot van Noubissi dat via Mignolet op de paal belandde. Aan de overzijde werd een doelpunt van Ruud Vormer afgekeurd voor buitenspel. Dat moest zelfs niet door de VAR bevestigd worden.
Beerschot toonde respect – maar nu ook weer niet overdreven veel - voor de landskampioen en kwam er een in balbezit fris combinerend uit. Holzhauser toonde zich op het middenveld technisch de beste maar het was wel Noubissi die even voor het halfuur voor een mooie assist zorgde.
Met één diepe bal centraal door het Brugse hart van de defensie zonderde hij Holzhauser alleen voor Mignolet af. En zo’n kans moet je nu niet aan onze Oostenrijkse Spielmacher geven. Rapha deed het beheerst en properkes: bal in de linkerbenedenhoek. De 0-1-voorsprong flikkerde op het scorebord. Leuk, en niet onverdiend.
Club Brugge ontwikkelde meer druk naar voren, drukte onze Mannekes terug in het eigen strafschopgebied maar dat overwicht leverde weinig tastbaars op. Prychynenko en Frans waren en bleven baas centraal achterin, terwijl Dom, Bourdin en Vorogovskyi het Brugse gevaar via de flanken neutraliseerden. En daarachter was er altijd nog Mike Vanhamel, die onder meer een afstandsschot van Ruud Vormer mooi uit de hoek duikelde. Kortom, een sterke eerste helft van Beerschot.
Na de rust was het pompen of verzuipen. Centraal in de as nam Hans Vanaken het dirigeerstokje over van Holzhauser, Club schakelde nog een versnelling hoger en vooral via de flanken creëerde de thuisploeg gevaar. Eén keer hadden we geluk dat de bal na een mooie redding van Vanhamel en een flipperkastmoment nipt naast ging. Maar voor de rest verwerkte onze verdediging de Brugse druk . gedecideerd en geconcentreerd. Zonder haperingen en/of schoonheidsfoutjes.
Er echt uitkomen deed Beerschot nu slechts nog met mondjesmaat. Maar die omschakelmomenten via een ijzersterke en onvermoeibare Noubissi mochten er zijn. Balanta had er zelfs een gele kaart voor nodig om onze spits af te stoppen.
Club begon te twijfelen en probeerde het dan maar met afstandsschoten. Langs dezelfde Balanta, maar Vanhamel haalde de knal mooi uit de hoek. Ook daarna werden Mike’s vuisten nog enkele keren gesolliciteerd. Op die manier – en met een ultieme redding op een vrijschop van Vanaken - trok hij Beerschot definitief over de streep.
TOESCHOUWERS: geen
SCHEIDRECHTER: Boucaut
DOELPUNTEN: 28’ Holzhauser 0-1
CLUB BRUGGE: Mignolet, Sobol (61’ De Ketelaere), Balanta, Diatta (59’ Ekereke), Schrijvers (71’ Krmencik), Vanaken, Vormer, Rits, Badji, Mechele, Mata
BEERSCHOT: Vanhamel, Prychynenko, Frans, Bourdin, Dom, Pietermaat, Sanusi, Vorogovskyi (90’ Van den Bergh), Holzhauser (83’ van den Buijs), Tissoudal (59’ Eleke)i, Noubissi
GELE KAARTEN: Balanta
RODE KAARTEN: geen
Tekst: Danny Geerts
