Maak kennis met Peter Caubergh, Hospitality Manager en GC/Secretaris van Beerschot.

Als je al eens kwam tafelen in ons Museum XIII, de loges of een match bijwoonde in de VOS, dan is Hospitality Manager Peter Caubergh zeker geen onbekend gezicht voor jou. Peter viert in juli zijn 5-jarig werkjubileum bij Beerschot en mag, nu er weer publiek toegelaten is bij Beerschot, opnieuw zijn geliefde taak op wedstrijddag vervullen. “Het contact met de mensen, dat vind ik het allerleukste aan deze job.”

“Waarom Beerschot? Dat was liefde op het eerste zicht”, vertelt Peter Caubergh. “Ik ging met mijn vader geregeld naar de drie Antwerpse clubs kijken, het meeste naar Beerschot, maar ook naar Berchem en heel soms ook naar Antwerp. Op ’t Kiel heb ik mijn hart verloren. Ik heb hier als fan alles meegemaakt: bekers gewonnen, twee faillissementen en de wederopstanding in eerste provinciale. Toen ik in 2017 de kans kreeg om vast in dienst te komen van de club, heb ik niet lang getwijfeld.”

“De aantrekkingskracht van Beerschot was altijd al zeer groot. Ik verhuisde letterlijk van tribune 3 waar ik jarenlang een abonnement had in vak K, samen met mijn zoon die nu in vak I de thuiswedstrijden volgt, en vroeger ook op ‘de kleine tribune’, naar ‘den overkant’. Ik ben als tweede fulltime medewerker aangenomen na Walter Claes die toen secretaris en GC was. Mijn eerste globale functie hier was ‘Office Manager’, maar daar is eigenlijk heel snel ook de hospitality bijgekomen en dat doe ik tot op de dag van vandaag nog steeds.”

Al is dat takenpakket ondertussen nog een stukje uitgebreider geworden. “Bij Beerschot werken we met een klein team, dus automatisch doe je dan van alles een beetje om je collega’s te helpen. Bovenop hospitality op wedstrijddagen ben ik ook de gerechtelijke correspondent van de club en verzorg ik mee de facturatie. Ook een groot deel van de infrastructuur behoort tot mijn takenpakket. Een hele boterham. Wat ik het liefste doe? Er gaat niets boven het contact met de mensen op wedstrijddagen. Ook in het VOS-café bij de Vrienden van het Olympisch Stadion die ik samen met Walter Damen en enkel anderen boven de doopvont gehouden heb. Daar leef ik voor."

"Die matchdagen zijn alles tegelijk, veel stress, veel plezier, soms ook heel wat frustratie, maar bovenal een gezellige boel. Dat zou ik voor geen geld van de wereld willen missen. En Beerschot uiteraard ook niet, het is een belangrijk stuk van mijn leven.”