CLUB NIEUWS

16 mei 1971: de eerste Beker

Om deze voetballoze coronavirus-periode te overbruggen duiken we voor u in de geschiedenis van Beerschot en stoffen we op die manier voor u het fraaie palmares met zeven landstitels, drie bekeroverwinningen en ontelbare andere sportieve hoogtepunten af.

Die laten we de volgende weken en maanden op regelmatige tijdstippen de revue passeren. In woord en beeld. Pure nostalgie is het…

 

Het rijke palmares van Beerschot vermeldt naast zeven kampioenstitels ook drie keer winst van de Beker van België. De eerste keer dat wij op de Heizel met de cup een ereronde mochten lopen, was op 16 mei 1971, na een evenwichtige partij voetbal tegen Sint-Truiden. Het was de Finse international Arto Tolsa die in de verlengingen een indrukwekkende rush van de net ingevallen Ivan De Ferm in doel werkte en zo de winning-goal scoorde. Eindstand 2-1. Eén lied slechts galmde er op die memorabele zondagnamiddag uit duizenden Kielse supporterskelen door de Heizel: “Beerschot is een wereldploeg!” Het was de hit van’t jaar.

Drie seizoenen daarvoor had Beerschot ook al eens de bekerfinale bereikt, tegen Club Brugge. Maar toen trokken we na 135 minuten voetbal – in die tijd werden er eerst verlengingen van 2x15 minuten en dan nog eens van 2x7,5 minuten afgewerkt -  en twee strafschopreeksen aan het kortste eind. Maar nu was het dus wel bingo.

In zijn rush naar de Heizel klopte Beerschot in het seizoen 1970-1971 achtereenvolgens Overpelt (2-0, doelpunten Emmerich en Houben), Seraing (4-0, doelpunten Emmerich (2), Verheyen en Houben), Union (2-0, twee doelpunten Emmerich), Racing Mechelen (1-0, doelpunt Tolsa) en Anderlecht (2-1, twee doelpunten Stroybant). Telkens in het Olympisch Stadion. Met de lotingen hadden we dus meeval dat seizoen. In de finale was Sint-Truiden de tegenstander, en de Limburgers nestelden zich maar al te graag in hun rol van underdog.

 

ZONDAG 16 MEI 1971 – HEIZELSTADION

BEERSCHOT – SINT-TRUIDEN  2 – 1 (na verlengingen)

TOESCHOUWERS: 35.000

SCHEIDSRECHTER: Hannet

DOELPUNTEN: 27’ Houben 1-0, 60’ Lievens 1-1, 113’ Tolsa 2-1

BEERSCHOT: Brösch, Baré, Dalving, Raskin, Van Opdorp, Verheyen, Stroybant, Kasprzak (112’ De Ferm), Houben, Tolsa, Emmerich

SINT-TRUIDEN: Brands, Henderix, Buntinx, Van Houdt, Menten (91’ Appelthans), Celis, Jeuris, Lievens, Koens, Polleunis, Vanderloop (96’ Wissmann)

 

Beerschot begon aarzelend en zenuwachtig aan de finale maar even voor het halfuur trapte Herman Houben, na een klutsbal met Emmerich, toch de openingsgoal binnen en leek de wedstrijd in een beslissende plooi gelegd. Het was echter STVV dat zich op wilskracht terug in de match knokte, en de gelijkmaker van Lievens was dan ook verdiend.

“Aanvoerder Verheyen, Kasprzak en Stroybant geraakten niet op volle toeren, maar gelukkig voor Beerschot sloot, voor Brösch, de achterlijn alles af, zodat Sint-Truiden weinig of geen voordeel kon halen uit het soms voortgebrachte veldoverwicht”, lezen we in het wedstrijdverslag van Gazet van Antwerpen.  “Alleen op de kansen bekeken verdiende Beerschot de eindoverwinning. Want Brands moest nog wel enkele keren in het geweer om doelpunten te vermijden. Zo onder meer toen Emmerich Baré had vrijgespeeld na vrijschop, en Brands de op Buntinx afwijkende bal op het nippertje in hoekschop kon toetsen. Geen doelpunten meer in de normale speeltijd, zodat de verlengingen de beslissing moesten brengen.”

“Enkele spelers zaten duidelijk door hun fysiek. Wat maakte dat trainer Claes het nodig oordeelde vervangers in te brengen,  die echter al evenmin in staat bleken de Beerschotverdedigers overhoop te spelen. Aan de andere zijde moest Buntinx, op de doellijn, een poging van Tolsa redden. Toen besloot ook Beres tot het inbrengen van Yvan De Ferm,  die zijn eerste balcontact tot een nuttig einde bracht en Beerschot , dank zij een binnentikker van Tolsa, meteen de overwinning bezorgde.”

Beerschot pakt den beker! Het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Hannet gold als startschot van een heuse vreugderoes. Aangezien er geen omheiningen rond het speelveld stonden, kroop iedereen in paars-wit die lenig genoeg was snel even over de ballustrade om de Heizelgrasmat te bestormen: alle spelers gingen op de schouder, er werden even dikke als  natte kussen uitgedeeld… en de zoektocht naar echte souvenirs kwam op gang. Iedereen wou immers een pol gras. Of een truitje van een speler.

Even onvergetelijk: het moment dat Jan Verheyen, in zijn allerlaatste match voor Beerschot, samen met Guy Raskin de Beker van België omhoog steekt, met een van trots glimmende voorzitter Pierre Stoop op de achtergrond. Legendarisch, de spelers die het voor elkaar brachten: Helmut Brösch, Yves Baré, Bob Dalving, Guy Raskin, Julien Van Opdorp, Jan Verheyen, Chris Stroybant, Jean-Pierre Kasprzak, Herman Houben, Arto Tolsa en Lothar Emmerich. Invallers Ivan De Ferm en doelman Willy Mortier. Ook trainer Bandi Beres, verzorger Mon Anseeuw, ploegafgevaardigde Norbert De Coussemaeker en materiaalman Tuur Saey staan fier mee op de foto. Het Atomium op de achtergrond maakt het plaatje compleet.

Brussel mag dun (nu) wel stinken, op 16 mei 1971 geurde het heerlijk naar paarse viooltjes. De hoofdstad was immers helemaal van ‘den Beerschot’.

 

Tekst: Danny Geerts

ChallengerPro League

1 K. Beerschot V.A. 50 pts
2 SK Lommel 48 pts
3 K.M.S.K Deinze 46 pts
4 F.C.V. Dender E.H 45 pts
5 Patro Eisden Maasmechelen 43 pts