DIE ZATERDAGAVOND DAT BEERSCHOT NIET KON WINNEN TEGEN ACHT SPELERS VAN CHARLEROI

Als er één wedstrijd tussen Beerschot en Charleroi is die bij de Kielse supporters ietwat langer in het geheugen is blijven hangen, dan komen we onvermijdelijk uit bij de confrontatie van eind oktober 2006. Niet zo zeer omwille van het resultaat maar wel door het kaartengetrek van scheidsrechter Wouters, die zo maar eventjes 7 gele- en 4 rode kartonnetjes uit zijn borst- en achterzak opdiepte. En nog meer door het feit dat onze Mannekes een zekere overwinning al te makkelijk uit handen gaven. Een terugblik.

Het Sporting Charleroi van coach Jacky Mathijssen stond knap vierde toen het op speeldag 10 van het seizoen 2006-2007 afzakte naar het Olympisch Stadion. Daarmee stonden de Zebra's drie plaatsen hoger dan Germinal Beerschot waar Marc Brys de sportieve touwtjes in handen had. De wedstrijd verliep vrij bitsig en Beerschot verloor na het uitvallen van Daniel Cruz al snel de greep op het middenveld. Zijn vervanger Gustavo Colman zorgde vroeg in de tweede helft wel voor een 1-0-voorsprong, al was dat op dat moment een gevleide tussenstand. Eerder had Charleroi immers al een strafschop gemist.

Vlak voor de rust werd bij de bezoekers Ciman uitgesloten, in het vierde kwartier mochten ook Camus (na een tweede gele kaart) en Bakari als gevolg van drieste tackles vroeger gaan douchen. Met elf tegen acht en nog een halfuur te spelen leek het voor paars-wit een koud kunstje te worden om de drie punten thuis te houden. Verkeerd gedacht. Beerschot maakte immers geen gebruik van dat numerieke overwicht, ging met de minuut krampachtiger voetballen, stapelde de misverstanden op en liep zich elke keer opnieuw vast op de bezoekende verdediging. Dat zorgde voor enorm veel frustratie. Zowel op het terrein als op de tribunes. Charleroi rook zijn kans, en toen Gustavo Colman een tweede gele kaart 'pakte' en op zijn beurt werd uitgesloten, speelde het alles of niks. Het werd 'alles' want acht minuten voor tijd trapte Frank Defays zowaar de gelijkmaker binnen. Beerschot was nu helemaal de kluts kwijt, ging nog meer aan het broddelen en kwam helemaal op het einde nog goed weg toen Smolders en Dante een mogelijkheid op de 1-2 lieten liggen.

Het ongeloof en de consternatie waren totaal op het Kiel. Iedereen aangeslagen na afloop: de spelers dropen met gebogen hoofd en onder gefluit en hoongelach van de eigen supporters zo rap mogelijk af naar de kleedkamer. En Marc Brys kon op de persconferentie geen zinnige uitleg vinden voor het falen van zijn elftal. Kleppers als Dheedene, Wamfor, Losada, Cavens en Sterchele lieten het op die bewuste zaterdagavond helemaal afweten.

Drie uitsluitingen voor hetzelfde team in één wedstrijd, het gebeurt niet vaak in het voetbal... al overkwam het Beerschot iets meer dan een jaar eerder ook. Op 20 september 2005 kregen Luciano, Igor Lolo en Agyeman Dickson in de slotfase van de competitiewedstrijd op Zulte Waregem elk een rode kaart onder de neus gestoken en moest veldspeler Edwin Ouon de laatste minuten onder de lat. Beerschot verloor die wedstrijd aan de Gaverbeek met 2-1. Charleroi deed het dertien (!) maanden later op het Kiel een pak beter.

ZATERDAG 28 OKTOBER 2006 - OLYMPISCH STADION

GERMINAL BEERSCHOT - CHARLEROI SC  1 - 1 

TOESCHOUWERS: 7.500

SCHEIDSRECHTER: Wouters

DOELPUNTEN: 52' Colman 1-0, 82' Defays 1-1

BEERSCHOT: Luciano, Lolo (62' Abuda), Dheedene, Van Dooren, PJ Monteyne, Wamfor, Dickson, Cruz (15' Colman), Losada, Cavens (66' De Wilde), Sterchele

CHARLEROI: Luzi, Ciman, Dante, Defays, Oulmers (83' Souza), Bakari, Chabaud, Smolders, Christ (46' Fragapane), Camus, Jovial (71' Guerenne)

GELE KAARTEN: Lolo, Camus, Luzi, Chabaud, Colman, 

RODE KAARTEN: 44' Ciman, 54' Camus (2x geel), 59' Bakari, 79' Colman (2x geel)

Tekst: Danny Geerts
Foto: archief