Gisteren is in Wilrijk Eric Verhoeven overleden. Met hem verliest Beerschot een echte clubman. Alles in zijn voetballeven kleurde immers paars en wit. Hij begon te voetballen op de Wilrijkse Pleinen, waar hij zowat alle jeugdrangen doorliep en tegelijkertijd de basis legde van zijn liefde voor onze club. Hij werd in het Olympisch Stadion sportief- en team-manager, en leverde in die functies puik organisatorisch werk af. Zijn positieve ingesteldheid, ongebreideld enthousiasme en hilarisch gevoel voor humor waren, zijn en blijven legendarisch.
Beerschot was zijn trots. Hij genoot van de Kielse successen, wist de sportieve teleurstellingen keurig te kaderen en was daarbij altijd en overal recht-door-zee. Toen zijn zoon Vincenzo doorstroomde tot in het eerste elftal - en meteen twee keer scoorde - liep zijn hart helemààl over.
Eric Verhoeven was een graag geziene kerel, stond altijd klaar voor een leuke babbel en/of een serieuze analyse. Niet alleen met de 'gewone' supporter maar ook met de grote namen uit de voetbalwereld. Zowel in de supporterscafé's als tijdens officiële recepties en prestigieuze evenementen, waar hij telkens een perfecte ambassadeur was van Beerschot.
De voorbije maanden voerde hij een moedige strijd tegen een zware ziekte. Gisteren dinsdag verloor hij die strijd. Onze gedachten zijn bij echtgenote An, zoon Vincenzo en zijn drie kleinkinderen, die hem in die laatste rechte lijn liefdevol omringden.
Rust zacht Eric. We gaan je missen op den Beerschot.
Eric Verhoeven werd 65 jaar.
Tekst: Danny Geerts
Foto: Jan Mees
